تأثیر نرم‌خویی منطقی در برابر تندخویی(حکایت خوبان)

یکی از خویشان امام سجاد(ع) نزد حضرت آمد و سخنان تند و ناسزا به آن بزرگوار گفت. امام سکوت کرد تا او رفت. در این هنگام حضرت روبه حاضران فرمود: شنیدید این مرد چگونه با من برخورد کرد. اکنون دوست دارم همراه من بیایید تا نزد او برویم و پاسخ مرا بشنوید. امام سجاد(ع) حرکت  کرد و در راه این آیه را می‌خواند: والکاظمین الغیظ و‌العافین عن الناس و الله یحب المحسنین» پرهیزکاران خشم خود را فرو می‌برند و نسبت به مردم عفو و گذشت دارند. خداوند نیکوکاران را دوست دارد.(آل‌عمران-134) امام به خانه مرد ناسزاگو که رسید او را صدا زد. برادرم! ساعتی قبل نزد من آمدی و آنچه خواستی گفتی. اگر آنچه گفتی در من هست، از درگاه خداوند طلب آمرزش می‌کنم، اگر نیست خدا تو را بیامرزد! مرد گستاخ چنان در برابر سخنان مهرانگیز امام تحت تاثیر قرار گرفت که بین چشمان حضرت را بوسید و گفت: آنچه گفتم در شما نبود و اعتراف می‌کنم خودم به آنچه گفتم سزاوارترم.(1)
____________
1- ارشاد شیخ مفید، ج2، ص146